Hiç bir aktör/artiste hayranlık duymadım.Yani öyle hayranlık falan duymam genelde.Ama bugün bir filme gittim.Türk sinemasında ben de ilk defa hayranlık uyandıran bir aktörün gözleri ışıl ışıl parlıyordu sanki perdeden.O kadar içten oynuyordu ki adeta "Deniz"karakteri bizdik o da bizi sarıp sarmayalıp gerçek aşka inandıracaktı .İçimden ilk defa "aşk"için dua ettim.Yani gerçek aşk için.Mehmet Günsür'a rolü o kadar uymuştu ki ben film olarak bakmadım perdeye.Sanki 3.tekil kişi bakış açısıyla izledim filmi.Sanki olay orada oluyordu ve biz de küçük çocuklar gibi gizliden izliyorduk.Keşke daha sık görsek bu yüzü.Gerçekten etkileyici,canlı ve sıradışı.Karakterli ama görülmemiş aslında.Şarap gibi izledikçe farklı tatlar bulmak mümkün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder