Scream 4'ten Beter Hediyeler

Gerçekten açık sözlü biriyimdir,hatta patavatsız olduğum bile söylenebilir.Ama bazen karşımızdakini kırmamak adına ufak tefek beyaz yalanlar söylüyoruz.Benim söylediğim beyaz yalanlar genelde bana alınan hediyeler üzerine olur.Hatta bu yalanlar öbür tarafta alehimize delil olarak kullanılacaksa cehennemde Turkish Kebap olacağım ona yanarım.Çünkü ne kadar açık sözlü olursam olayım,birisinin karşısına geçipte hediyesine laf söylemek çiğlik bence,yani olgun bir davranış değil.Hem kalp kırmayı sevmem.Hem o kişi seni düşünmüş falan öyle durumlarda var.Ayrıca zevksizse kabahat de onun değil.Zevk,estetik duygular Allah vergisi şeyler sonuçta.Allah'tan çevremdeki insanlar genelde zevklidir.Benim nelerden hoşlandığımı bilirler.Ben de hiçbir şeyi kolay beğenen biri değilimdir aslında ve herkes gerek giyim gerek ev eşyası gibi konularda oldukça zevkli olduğumu söyler ki bence de alçakgönüllü olamayacağım gerçekten zevkliyimdir.Ama bazen aldığım dehşentengiz hediyeler beni intihara sürüklüyor.Yani ben birisine hediyesini beğenmedim derken kaba olacağım korkusu taşıyorum orası tamam da karşımdaki de bu kıza bu olur mu hiç,diye hiç mi düşünmez?Yani bence hediyenin maddiyatı olmaz.Hediye düşünce işidir,düşünmek yeterli derler.Tamam kabul ama eksik.Düşünmek tamam ama doğru düşünmek lazım.Yani üzerine kafa yormak.Kimseye alelade bir hediye almam.Kendim bakarım,özenle seçerim.Ha bu kadar özendikten sonra karşındaki beğenmezse ne ala,ben elimden geleni yapayım da.Misal bugün.Bana hediye bir çanta geldi.Yani çanta olduğunu anlamam rahat bir on dakikamı almıştır .Tasarımcısını -ki bu çantayı tasarım diye nitelendirmek tasarım kavramına hakaret-gerçekten merak ettim.Korktum çantadan o derece.Acaba etrafa yanlış bir imaj mı veriyorum,benim imajım böyle mi aslında diye dehşete düştüm.Engerek yılanı desenli bir çanta(!)Hayır o çanta ile sokağa çıksam ve kaza ile Panter Emel'e falan rastlasam ya da bir PETA üyesine benim derimden çanta yaparlar.
 Bu hediye olayları zaten başlı başına bir alem.Pekte sevmem ben aslında.Al gülüm ver gülüm hesabı.Türklerde yaygın olan bir adettir:Karşındakinin sana aldığı değerde bir hediye almaya çabalarsın.Yani aslında hediyeyi sıradanlaştırır,maddi boyuta indirger ve anlamını kaçırırsın.Özelliği gider.İçinden geldiği gibi davranmazsın.Gerçekten artık yüzümde özel kaslar gelişti bu kötü hediyeler yüzünden.Suratım kakasını yapamamış bebek ifadesine bürünüyor her seferinde.Arkadaşlarımla ilgili bir sorunum yok,onların zevkleri gerçekten iyidir.Ben tanıdık-uzak akraba-komşulardan falan bahsediyorum.Ailem de zaten sağolsun nakit çıkışı yapar hediye yerine,ya da beraber gider alırız bana bir şey alınacaksa.Benim zavallı suratım ise bu kötü hediyelere henüz alışamadı ama.Bir de yalan söylediğimde domates gibi kızaran,bozaran bir insanım.Sevmem de yalanı.Anlaşılır zaten,söylemediğimden.Ama bu gibi durumlarda mecbur kalıyor insan.Misal bizim eve gelen borcamların haddi hesabı yok.Ev Şişecam fabrikası gibi oldu.Ve alınan şeye aşırı sevinç göstermeni bekliyor ya o kafası güzel arkadaş bu da beni ayrı intihara sürüklüyor.Bir de aldığı o canımmmm hediyeyi(!) ne zaman takacaksın/giyeceksin falan diye elinde kronometre ile gezen çatlaklar var.Bir bırak bakalım takarsam,giyersem her neyse bil ki beğenmişim.Yok takmıyorsam beğenmemişim,haz etmemişim,gıcık olmuşum kardeşim.Hem sen de böylece anlamış olursun.Hem de ne kadar kötü zevkli olduğunu kibar bir dille anlatmış olurum.Ruh dünyam çöktü bu kötü hediye mevzudan.Atamıyorum da ayıp diye.Ev Salı pazarı gibi oldu.Her kalitede mal var. Ne alırsan 1 milyoncu yapıp satsam mı diyorum bazen ama içim elvermiyor yine.Ama farzet ileride çok mühim biri oldum.Eşyalarımdan müze yaptılar.Benim gerizekalı torun da o engerek desenli çantayı atmadığımdan falan evde buldu,seviyorum sanıp müzeme falan koydu.Aneeemm rezalete bak.Vallahi mezarımda ters dönerimm..Zombi olur geri gelirim.Sen git yıllarca moda ikonası ol,Audrey Hepburn'den Yıldız Tilbe'ye dönsün imajın ölünce.Yok vallahi olmaz.En iyisi atayım ben bunları,napıyım vicdan micdan.Öldükten sonra rezil olmakta var bu işin sonunda.
Yazarın Norma'sı:Bırakalım bu hediye-mediye işlerini.Gerçekten dünya kötü hediyelerle daha kötü...;)